Ja- en Yogyakarta

Een goede vlucht met Lufthansa, bourgondische franse buren die ook toosten op een leuke vakantie in Indonesie, lekker eten en een zitje aan het raam zodat ik toch iets confortabeler zit. Wel niet zoals Andre, die een upgrade naar business gekregen heeft (the lucky bastard), maar al bij al goede service. Had de indruk dat het een mega-groot vliegtuig was, misschien omdat ik net op de vleugel zat die ook zo immens leek...of was het de Gent-lag die nog werkte (12 dagen Gentse feesten eist zijn tol). Met een uurtje vertraging aangekomen in Jakarta en volgens het boekje een blue bird taxi gevonden, maar die mannen zijn zo slim valse identiteitskaarten te maken dat je dan toch verkeerd beland en er op gelegd wordt. Hij vond ook niet direct onze guesthouse. Na een telefoontje bleek het het verhuur van enkele appartementen in een chique complex met zwembad te zijn. Eigenlijk zonder bellen onvindbaar. Dus chance. Na te veel betaald te hebben aan de taximan, toch goed geholpen en een aardige kamer gekregen van William, die ons dan ook de volgende ochtend voor een kleine tip naar het station heeft gebracht. Gelukkig nog tickets, want blijkbaar reist half Java dit weekend omdat de feestweek en Ramadan begint. Wel 2 uur wachten, en vertraging en een lange rit.. dus blij dat we aangekomen waren in Yogya. Terwijl je wacht zie je wel enkele passerende treinen met mensen zelf bovenop de trein! In Yogya met een bakfiets en onze bagage voor 1 euro naar de guesthouse die toch een 3km verder ligt... een betere deal vandaag, ze gaan me geen 2 keer bedotten he (hoop ik). Via via ligt in een toeristische maar toch rustige straat, je vindt er enkele restaurantjes en hotelletjes en natuurlijk de fietstaxis die je constant transport aanbieden. We gaan vroeg gaan slapen en vroeg op. Andres badkamer is buiten, wel leuk een boom naast je douche. Exotisch baden! Vandaag achterop de brommer naar de Prambanan tempel. Ongeveer een uurtje rijden. Voor een keertje toch achterop , want het verkeer is hier toch wel wat anders! Henni, mijn chauffeuse gaf me dan ook uitleg over de planten onderweg en de moslim gewoonten waar ze zich jammergenoeg aan moet houden. Geen honden, dat is echt slecht, dus die zie je hier bijna niet. Je moet trouwen ten laatste voor je 26, anders komt het niet meer goed. Ze was bang , want ze was 24. Ze wil geen conservatieve nog lelijke man... Gelukkig woon ik hier niet! De ouders zijn zeer conservatief maar de jeugd niet en ze doet dan ook niet mee aan de Ramadan, enkel het feestgedeelte. Slimme meid! In de namiddag ook een treinticket gekocht. Woensdag nachttrein naar Malang. Geen toer dus zoals eerst voorzien, want het is duur en hun hotels waren volzet... zo gaan we binnen enkele dagen weer in het avontuur!